Suç bir sosyal uyumsuzluk göstergesidir. Aslında suç; bazı nedenlerden dolayı topluma ters düşen davranış, söz veya tutumlardır.
Hiç kuşkusuz ekonomik gelişme ile suç ve suçluluk arasında yakın ilişkiler vardır. Bu ilişkiler birçok sosyolog tarafından incelenmiştir. Ekonomik değişkenlerin suç davranışı üzerindeki olası etkisinin incelenmesinin büyük ölçüde 1960’lı yıllardan sonra yoğunluk kazandığı görülmektedir.
Genel olarak bakıldığında işsizliğin suç eğilimini arttırıcı bir etki yaptığı yönündeki araştırmaların, literatür içerisinde önemli bir oranı oluşturduğu görülmektedir. Bu araştırma bulgularından hareketle ülkemizde 2000 yılı Kasım ve 2001 yılı Şubat aylarında gerçekleşen makro düzeydeki ekonomik kriz veya çöküntülerin işsizlik ve yoksulluk oranlarında artışa yol açtığı ve bunun da sosyokültürel yapıyı olumsuz biçimde etkilediği söylenebilir.
Bu olumsuz etkilerin başında; aile yapılarının sarsılması, bireylerin toplumsal değerlere ve kurumlara olan bağlılıklarının zayıflaması, statü kaybı, dışlanmışlık hissi, depresyon, intihar eğilimi ve suça yönelimli olma gibi unsurlar gelmektedir. Burada belirtilmesi gereken diğer bir husus da işsizlik, yoksulluk ve eşitsizlik gibi ekonomik faktörlerin suç olgusunun meydana gelmesinde etkili olmakla birlikte, suçun sadece ekonomik değişkenler ekseninde analiz edilmeyeceği de bir gerçektir.
Fakat ekonomik olumsuzluklarla ilintili bu faktörlerin suçun artmasında önemli bir risk faktörü oluşturduğu tartışma götürmemektedir. Burada aile yapılarının güçlü olması sosyal dayanışmanın varlığı suçu olumsuzlayan sosyokültürel ve değersel yapının mevcudiyeti toplum tarafındandışlanma korkusu ve tutuklanma oranının yüksek olması vb. faktörler olumsuz ekonomik koşulların etkisini azaltabilmektedir.